چيلرجذبی چیست؟

چيلر های جذبی از نظر ماده مبرد و جاذب و همينطور نحوه عمليات تغليظ و نوع منبع گرمايی برای تغليظ ماده جاذب در گروه های مختلفی طبقه بندی می شوند و بر همين اساس، عليرغم مشابهت فراوان در چگونگی چرخه سرمايش از لحاظ ساختار تفاوت هايی ياهم دارند.
از نظر ماده مبرد و جاذب مي توان چيلر های جذبی را در سه گروه چيلرهای جذبی آب – ليتيم برومايد، آمونياک – آب و چيلر با مبرد آب و جذب جامد (سيليكاژل) طبقه بندی نمود.
از لحاظ چرخه تغليظ ماده جاذب و مراحل سردسازی نيز چيلرهای جذبی در گروه هايی همچون جذبی تک اثره، دو اثره و سه اثره كه همگی از نوع ليتيم برومايد و آب و همينطور سيستم های جذبی آب – آمونياک كه در انواع يک و چند مرحله ای هستند، طبقه بندی می شوند.
از نظر منبع گرمايی عمليات تلغيظ و احيا نيز مي توان از چيلر هايی با ژنراتور آب داغ، آبگرم، بخار و شعله مستقيم نام برد.
در بسياری از متون، چيلر جذبی تنها بر اساس منبع گرمايی عمليات تلغيظ و احيا به دو دسته كلی شعله مستقيم و غير مستقيم طبقه بندی شده است.
فراگيرترين طبقه در بين سه گونه طبقه بندی فوق، طبقه بندی بر اساس ماده مبرد و جاذب است. زيرا هر يک از موارد مربوط به گروه های ديگر مانند چرخه تغليظ، مراحل سرد سازی و نوع منبع گرمايی به هرحال منتسب به يكی از انواع سه گانه چيلرها از نظر ماده جاذب و مبرد است. به عنوان مثال، چيلر جذبی ليتيم برومايد و آب ممكن است از نوع يک اثره و يا چند اثره باشد و در عين حال همين نوع چيلر از منابع گرمايی متفاوتی همچون آبگرم ، آب داغ يا بخار و يا حتی شعله مستقيم بهره گيرد و در عين حال ممكن است يک سيستم جذبی آب – آمونياک نيز از نوع يک مرحله ای يا چند مرحله ای بوده و يا نوع منبع گرمايی آن، آب داغ، بخار و يا شعله مستقيم باشد.

چیلر جذبی خورشیدی نیز یکی دیگر از انواع چیلر های جذبی است.

انرژی گرمايی مورد نياز چيلرهای جذبی

تخمين شارژ ليتيم برومايد و آب چیلرهای جذبی

شارژ ليتيم برومايد 55 درصد به ازای هر تن تبريد تقريبا 4 ليتر و شارژ آب به ازای هر تن تبريد تقريبا 1 ليتر در نظر گرفته می شود. مقدار شارژ چيلر هايی با ظرفيت بيشتر از 450 تن تبريد كمتر است.

 

<جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید>

 

مشخصات چيلر های جذبی بخار دو اثره

مشخصات چيلر های جذبی بخار، آب داغ و آبگرم يک اثره

مشخصات چيلر های جذبی شعله مستقيم

نكته ای در مورد دبی آب برج خنک كننده چيلرهای جذبی

مطابق استاندارد ARI، گالن در دقيقه آب برج خنک كن به ازای هر تن تبريد چيلرهای جذبی يک اثره 3.6 و برای چيلرهای دو اثره 4.0 منظور شده است كه در ظاهر امر چنين مقاديری در تعارض با فلسفه استفاده از چيلرهای جذبی دو اثره است. زيرا می دانيم كه با استفاده از چيلر های جذبی دو اثره به دليل استفاده مجدد از بخار حاصل از عمليات تغليظ، از مقدار گرمای قابل دفع توسط برج خنک كننده كاسته شده و برج خنك كننده كوچكتری نسبت به سيستم يک اثره مورد نياز خواهد بود؛ اما بايد بدانيم كه مقادير تعيين شده فوق دراستاندارد ARI بر پايه اختلاف دماهای زير برای چيلر های يک اثره، دو اثره و تراكمی است،
تک اثره: 17°F(90°C)
دو اثره: 12°F(70°C)
تراكمی: 10°F(6°C)
بنابراين مقادير 3.6gpm/ton و 4 gpm/ton برای چيلر های جذبی يک اثره و دو اثره بر پايه اختلاف دماهای فوق صادق هستند. بر همين اساس چنانچه اختلاف دما در چيلر جذبی يک اثره 10°F(6°C) در نظر گرفته شود. مقدار gpm/ton به 6.12 خواهد رسيد:

بر همين اساس چنانچه اختلاف دمای آب برج خنک كننده برای چيلر دو اثره را نيز به جای 12°F(7°C) معادل 10°F(6°C) در نظر گيريم، گالن در دقيقه به ازای هر تن تبريد آب برج خنک كننده 4.5 خواهد شد. بنابراين تحت شرايط برابر، دبی آب برج خنک كننده برای چيلر های دو اثره به مراتب كمتر از چيلر های يک اثره است و اين مقدار حدود 27 تا 30 درصد خواهد بود. در ضمن بايد توجه داشت كه اختلاف دماها بر حسب فارنهايت و سلسيوس به صورت اعداد بدون اعشار، كاملا بر هم منطبق نيستند و ممكن است ظرفيت های تبديل شده اندكی با هم متفاوت باشند.

چیلر تراکمی که خود زیرمجموعه هایی نظیر هوا خنک و آب خنک دارد، نوع دیگری از انواع متنوع چیلر ها است.